Schrijver: Adil Ayi
Medeoprichter Omnia
In het jaar waarin de pandemie toesloeg, was de wereld plotseling een stuk stiller geworden. In die tijden van onzekerheid herinner ik me hoe we over de verlaten universiteitscampus liepen, een plek die ooit zo levendig was. Maar dat lijkt nu een eeuwigheid geleden. Slechts twee tot drie jaar later, kunnen we ons de campus bijna niet meer voorstellen zonder het geroezemoes van studenten en de bedrijvigheid die bij een universiteit hoort. In tegenstelling tot die rustige dagen van toen lijkt de campus nu altijd vol te zijn, en studenten klagen vaak over de drukte.
Ikzelf heb deze drukte persoonlijk ondervonden tijdens mijn studietijd. Het is dan ook geen wonder dat jaar in, jaar uit, de beschikbaarheid en kwaliteit van studiefaciliteiten bovenaan de lijst van verbeterpunten in de Nationale Studenten EnquĆŖte (NSE) staat. Het is een probleem dat we allemaal kennen en dat telkens weer de kop opsteekt. Als we naar de cijfers achter deze groei in drukte kijken, zien we dat de studentenpopulatie met maar liefst 22% is toegenomen, terwijl het aantal universiteitsmedewerkers ook met 4% is gegroeid (VSNU). Als gevolg hiervan worden onderwijsinstellingen nu geconfronteerd met de uitdaging om zowel studenten als personeel tevreden te stellen en efficiĆ«nt gebruik te maken van de beschikbare ruimte.
In contrast hiermee staat de bijna onbestaande groei in vastgoed in 2023. Waarbij oude gebouwen sluiten en nieuwe inplaatst worden gebouwd. Er is een mismatch ontstaan van ruimtelijke vraag en aanbod. Hoe komt dit? En is het echt zo?
Twee Perspectieven
Het campusvastgoed speelt een cruciale rol voor zowel studenten als onderwijsinstellingen. Studenten, die niet alleen leerlingen zijn maar ook klanten, hebben uiteenlopende behoeften, en de campus moet aan al deze verwachtingen voldoen. Het biedt ruimte om te leren, sociaal te zijn, actief te blijven, culturele evenementen bij te wonen en innovatief onderzoek te doen. De campus is niet alleen een leeromgeving, maar ook een plek waar studenten zich kunnen ontwikkelen en deel uitmaken van een levendige gemeenschap. Hierdoor ontstaat een ruimtelijke vraag vanuit het perspectief van de student, en het campusvastgoed vervult deze diversiteit aan functies om te voldoen aan de behoeften.
Anderzijds staat de universiteit, die verantwoordelijk is voor het creƫren van een bruisende en aangename campuservaring, essentieel voor de optimale ontwikkeling van haar studenten bij hun instelling. Bouwen van de juiste faciliteiten en onderhoud hiervan is daarom van cruciaal belang. Het toevoegen van nieuwe gebouwen aan de campus kan echter een ingrijpende en kostbare oplossing zijn, terwijl het maximaliseren van het gebruik van bestaand vastgoed zowel duurzaam als doeltreffend is bij het aanpakken van drukte op de campus.
Ontwikkelingen op campus worden altijd vanuit de ruimtelijke vraag benaderd en het vastgoed blijkt op papier genoeg faciliteiten te hebben voor de bijhorende studentenpopulatie. Sterker, uit bezettingsgegevens met sensoren blijkt dat er voldoende ruimte beschikbaar is op campus voor alle studenten. Het probleem is dat studenten vaak alleen naar de populairste plekken gaan, en minder bekende of afgelegen plekken op de campus onbenut laten.
š” Er is een mismatch van ruimtelijke vraag en aanbod door een informatiekloof. Studenten kennen de beschikbare plekken niet. Uit gesprekken met studenten blijkt zelfs dat men alle gebouwen niet kennen! Er is een ideale oplossing door huidige vastgoed efficiĆ«nt en duurzamer te gebruiken.
Om relevant en concurrerend te blijven in het licht van deze nieuwe uitdagingen, streven universiteiten ernaar om een meer verbonden campuservaring te creƫren voor hun belanghebbenden. Dit vertaalt zich vervolgens in verbeterde educatie en sociale cohesie op campus. Dit houdt in dat de universiteit niet alleen voldoende ruimte moeten bieden (wat al goed gaat), maar ook de beschikbare ruimte efficiƫnt moet benutten.
De Gevolgen De gevolgen van deze mismatch kan zich uiten in de financiƫle middelen van onderwijsinstellingen, zoals universiteiten. Gebouwen die voorheen volledig werden benut, worden nu slechts voor de helft gebruikt, wat resulteert in verspilde ruimte en middelen wat niet duurzaam is. Sterker nog, huisvestingslasten van universiteiten groeien elk jaar met stijgende energieprijzen. Uit de jaarverslagen van 2022 blijkt dat gemiddeld per universiteit 41.61 Miljoen euro naar huisvesting gaat (wat nog net onder de 15% huisvestingsratio grens ligt van het Ministerie van OCW). De cijfers komen uit jaarverslagen van Nederlandse Universiteiten en de uitgaven per universiteit is af te lezen.
Sommige campusgebouwen kunnen tot 65% van de tijd leeg staan volgens āHigher Ed Facilities Forumā, wat wijst op een enorme kans voor universiteiten om kostenbesparingen te vinden door efficiĆ«nter gebruik van de ruimte. (Forumartikel -āVoorzieningen voor hoger onderwijs: navigeren door disruptieā) Dit betekent Bijvoorbeeld dat er in Nederland ongeveer 41,61 * 0.65 = 27,04 Mā¬ bespaard kan worden per Jaar per Universiteit
š”Elke 5% verhoging van de benutting is ā¬ 2.080.000 bespaard in huisvestingslasten per jaar.
Dichten van de Informatiekloof
De oplossing is het verhogen van de benutting waarbij dus meer studenten gehuisvest kunnen worden door ook onderbenutten ruimtes op campus te gebruiken. Met real time bezettingsensoren die meten wat de beschikbare plekken op campus zijn kunnen studenten egaler verdeeld worden over campus. Dit is precies wat PLEQ-webapp doet. Gemaakt door en voor studenten om studenten met nieuwe plekken op campus kennis te laten maken. PLEQ stimuleert studenten op een leuke en overzichtelijke manier om de hele campus te gebruiken waardoor de benutting omhoog gaat.
In de PLEQ app wordt per faciliteit ook de ervaring gemeten op campus door middel van een smiley feedback systeem. Middels dit systeem kunnen wij ook meningen over de faciliteiten en de perceptie van drukte meten.
ā ļø 2 KPIās moeten omhoog voor een efficiĆ«ntere en duurzamere campus. De Studentenmening en de Benutting. Als de benutting omhoog gaat terwijl de gemiddelde studenten sentiment omlaag gaat, ben je nog niet efficiĆ«nt bezig, ook al lijkt het alsof je een hogere benutting behaalt. Alleen wanneer het ādrukkerā wordt (benutting omhoog gaat) terwijl studenten tevreden zijn is er spraken van vooruitgang!
Dit is waarom Omnia zich met slimme campus software bezighoudt, om de efficiƫntie en effectiviteit van campusbeheer te verbeteren en te voldoen aan de groeiende vraag naar studieruimten en faciliteiten door gebruik te maken van deze twee datasets op campus, het studenten sentiment en de campus benutting. De Toekomst op Campus In een steeds veranderende onderwijsomgeving, met hybride werken, blended learning en snel opkomende technologie, transformeert ook de traditionele campus. Facilitaire diensten staan voor nieuwe uitdagingen. De toekomstige campus is een broeinest van innovatie waar ruimtes dienen als hotspots van kennisuitwisseling en creatieve ideeƫn. Beheer van deze veranderende campusomgeving wordt efficiƫnter dankzij slimme tools. Hierdoor faciliteert de campus optimaal, wordt er een stimulerende leeromgeving gecreƫerd en dragen we bij aan de toekomst van het onderwijs. De toekomstige campuservaring is veelbelovend. Laten we samen streven naar een innovatieve en inclusieve leeromgeving. Ontdek hoe PLEQ en Omnia hieraan bijdragen op onze website. Samen bouwen we aan een inspirerende toekomst voor het hoger onderwijs!
Met vriendelijke groeten, Adil Ayi Co-Founder bij Omnia
%202.png){kind=logo}
ć³ć”ć³ć